Hallo, ik ben Mees Muller, 5 jaar oud. Na 6 schaatslessen kan ik net een beetje glijden op het ijs, maar dat is geen reden om mij niet in te zetten voor het goede doel. Mijn moeder, denkt mij er wel doorheen te coachen. Of ik haar???? Al jong word ik geconfronteerd met de ongeneeslijke ziekte van mijn opa. Ik begrijp niet waarom er geen dokter is die hem kan helpen. Wel weet ik dat wij er alles aan hebben gedaan en doen om hem nog zoveel mogelijk te laten genieten. Iedere terminale patiënt gunnen wij de kans op het in vervulling laten gaan van zijn laatste wens. Mama en ik hopen op een mooie sportieve middag, waarbij wij hopelijk een donatie kunnen ophalen waarvoor de ambulance wat kilometers kan maken. Hartelijk dank alvast! Mees en Esmée Muller